تغییرات باکتریولوژیک و شیمیایی tvb-n ماهی سفید در دماهای ۱۸- و ۴ درجه سانتی گراد استان مازندران

در این مطالعه بررسی تغییرات باکتریولوژی و پروتئینی ماهی سفید (rutilus frisii kutum (kamensky)) در طی زمان نگهداری در دو دمای (18-) و (4+) درجه سانتی گراد صورت پذیرفت. 13 عدد ماهی سفید از ساحل منطقه نوشهر در اردیبهشت 1387 بلافاصله پس از صید نمونه برداری گردید. در گروه اول 7 عدد ماهی در دمای 4 سانتی گراد و در گروه دوم 6 عدد ماهی در دمای 18- سانتی گراد قرار گرفتند. نمونه های گروه اول در روزهای صفر، سوم، ششم، نهم، دوازدهم، پانزدهم و هیجدهم و نمونه های گروه دوم در روزهای صفر، سوم، چهل، پنجم، نودم، صد و سی پنجم و صد و هشتادم از نظر تغییرات باکتریولوژیکال و بازهای فرار مورد آزمون قرار گرفتند. براساس نتایج به دست آمده ماهیان نگهداری شده در دمای 4 درجه سانتی گراد در روز دوازدهم شاخص میزان فساد شیمیایی (tvb-n) به 1/32 میلی گرم بر 100 گرم به حداکثر مجاز مصرف رسید و در روز پانزدهم نیز شاخص فساد میکروبی، یعنی تعداد باکتری های مزوفیل هوازی به cfu/g107×7/1 حداکثر تعداد مجاز مصرف رسید. در گروه ماهیانی که در دمای 18- سانتی گراد نگهدای شدند. در روز صد و هشتادم میزان شاخص فساد شیمیایی (tvb-n) به 30 میلی گرم بر 100 گرم رسید و شاخص های میکروبی (باکتریایی های مزوفیل هوازی، سرمادوست، کلیفرمی و استافیلوکوکوس اورئوس) در حد فساد قابل قبول مصرف باقی ماند. برای هر مورد آنچه به نظر می رسد. کاهش دما بر روی کاهش سرعت فساد اثر مستقیم دارد و همچنین در شرایط سرما و انجماد میزان شاخص شیمیایی در مقایسه وضعیت بهتری نسبت به میزان شاخص های میکروبی نشان داد.